بن ماری از واژه فرانسوی bain marie به معنی حمام آب که معادل انگلیسی آن water bath می باشد گرفته شده است. این دستگاه برای گرم کردن تدریجی و یکنواخت، به محلول ها در یک بازه زمانی خاص استفاده می شود. محدوده دمایی بن‌ماری‌ ها كه به طور طبیعی و بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد از دمای اتاق تا 1000 درجه سانتی گراد می بایست باشد.

زیرا در بالاتر از 100 درجه سانتی گراد آب تبخیر می شود. این دستگاه نخستین بار توسط شیمی دانان به دلیل نیاز به داشتن منبعی برای حرارت دادن تدریجی به مواد شیمیایی تولید شد. اختراع این دستگاه به افراد متعددی نسبت داده شده است و مخترع دقیق آن ناشناخته است. ولی اختراع آن به صدها سال پیش نسبت داده شده است.

بن‌ماری در انواع، اشكال و سایزهای مختلفی موجود است. اكثرا محفظه ای فلزی دارند كه خود از سه یا چهار بخش پایه تشكیل شده است: یك دستگیره، یك محفظه بیرونی (یا زیرین) روكش دار كه دربرگیرنده مایع داخل حمام است، یك محفظه كوچك تر داخلی (یا فوقانی) كه درون محفظه بیرونی قرار گرفته و مواد مورد آزمایش كه قرار است دمای آن تنظیم شود را دربر می گیرد، این محفظه معمولا تا نیمه در مایع فرو می رود. زیر محفظه خارجی نیز منبع حرارتی قرار دارد.