دي متيل دي سولفيد و دي اتيل دي سولفيد ضايعات كارخانه توليد گاز شيرين در عسلويه مي باشد. اين ماده به شدت بوي گوگرد مي دهد و نه تنها آلودگي هوا بلكه آلودگي خاك و آب ايجاد مي كند. از آنجايي كه اين ماده در كشورهاي ديگر استخراج شده و از آن در توليد حشره كش و علف كش استفاده مي شود، آلودگي هاي ناشي از آن بسيار كم بوده و مطالعه اي در مورد تجزيه آن صورت نگرفته است. بنابراين در اين تحقيق براي اولين بار تاثير اين ماده بر روي فلور ميكروبي خاك انجام گرفت، تا نتايج مناسبي براي دفن اين ماده در خاك بدست آيد. در ضمن بايد يادآور شد كه اين ماده، فرار، و با ايجاد بوي بد شرايط نامساعدي براي موجودات فراهم مي كند. در اين تحقيق به علت خاصيت حلالي اين مواد، تاثير آن بر روي خاك مورد مطالعه قرار گرفت. براي دست يافتن به چنين منظوري DSO با غلظت هاي مختلفي به خاك افزوده شده و تنفس فلور ميكروبي خاك مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه DSO ماده كاملا سمي براي باكتري هاي گرم منفي خاك است و تمام باكتريهاي گرم منفي خاك از بين مي روند، در حالي كه باكتريهاي گرم مثبت خاك نه تنها در مقابل آن مقاوم مي باشند بلكه تعداد باسيلوس سرئوس خاك از 10 به 3×10³ در حضور DSO افزايش مي يابد. با توجه به اين كه افزودن اين ماده به خاك باعث افزايش تعداد باسيلوس ها شده و تست هايشناسايينشان مي دهد كه اكثر اين باسيلوس ها متعلق به باسيلوس سرئوس مي باشد. تاثير عوامل مختلف مانند نمك در روي رشد اين باكتري مورد بررسي قرار گرفت و آزمايشات نشان داد كه با وجود اين كه تعداد اين باكتري ها در حضور اين ماده افزايش پيدا مي كند ولي در حضور نمك رشد نمي كند. بنابراين شايد اين باكتري براي خاك هاي شور مناسب نمي باشد. با افزودن DSO به خاك هيچگونه توليد SH₂ مشاهده نمي شود، فعاليت سلولازي خاك كاهش يافته در حالي كه فعاليت كاتالازي خاك افزايش مي يابد. افزايش DNA و پروتئين خاك مخلوط با DSO نمايانگر رشد يكسري از باكتريهاي مقاوم به اين ماده در خاك مي باشد و تعيين كننده افزايش رشد باكتريهاي گرم مثبت خاك مي باشد..